La Experiencia arquitectónica: Un enfoque biológico-cognitivo
Para acceder a los documentos con el texto completo, por favor, siga el siguiente enlace: http://hdl.handle.net/10803/687659
Autor/a
Tlapalamatl Toscuento, Edgar
Otros/as autores/as
Muntañola Thornberg, Josep
Benages Albert, Marta
Universitat Internacional de Catalunya. Departament d'Arquitectura
Fecha de defensa
2023-02-09T18:12:13Z2023-02-09T18:12:13Z
2022-12-13
Resumen
La Experiencia Arquitectónica es un hecho imprescindible en la vida de todo ser humano, un proceso que construye y moldea la mente, un sistema complejo, pero tan cotidianamente simple al que no se le presta mayor importancia, más ventajoso desde cualquier punto de vista para quien lo conoce. La actividad humana actual y futura está indiscutiblemente relacionada con un objeto arquitectónico, lo que manifiesta la necesidad de entender el mecanismo general de ese hecho. Entender qué es y cómo se manifiesta una Experiencia Arquitectónica, no solo permite entender la relación entre arquitectura e individuo, sino también entender cómo y por qué afectan o benefician los objetos arquitectónicos a los individuos habitadores, qué estructuras cerebro-corporales se ponen en marcha y cómo lo hacen, hasta cómo la arquitectura modifica y moldea la mente humana, conocimiento que podrá ser aplicado a la actividad arquitectónica cotidiana. En esta tesis se explican los múltiples mecanismos que constituyen la Experiencia Arquitectónica, desde diversos niveles y con el conocimiento de diversas ciencias y disciplinas, mediante un modelo o constructo de la actividad cerebro-corporal dividido en cuatro estadios, los cuales se superponen sincrónica y jerárquicamente uno a uno para construir un macroproceso, que se manifiesta como un estado mental y se expresa como una sensación especifica que describe la relación entre un individuo y un objeto arquitectónico, a través de diversos qualia que van de lo positivo a lo negativo, en un acto individual, único e intransferible, que modifica la mente, construye una autobiografía y manifiesta un acto físico o cognitivo sobre el objeto arquitectónico, en el caso particular de los individuos con formación y desarrollo arquitectónico construye un modelo cognitivo especial (de tipo arquitectónico). La Experiencia Arquitectónica tiene una base orgánica humana común, cerebro-corporal, jerárquica, de bucle cerrado y bidireccional, que comienza desde la actividad celular como unidad básica del organismo, continuando con la activación sincrónica de diversos sistemas cerebro-corporales, hasta la producción de conductas o adaptaciones cognitivas, por la interacción entre un sujeto y un objeto arquitectónico. La Experiencia Arquitectónica es un macroproceso complejo, construido e influenciado por varios mecanismos distintos: desde los neurobiológicos, químico-biológicos, cognitivos, conductuales hasta los culturales y sociales.
Tipo de documento
Tesis
Versión publicada
Lengua
Castellano
Materias y palabras clave
Experiencia arquitectónica
Objeto arquitectónico
Emoción
Sentimiento
Autobiografía
Mente
Modelo cognitivo
Respuesta conductual
Adaptación
Arquitectura
72
Páginas
297 p.
application/pdf
Publicado por
Universitat Internacional de Catalunya
Este ítem aparece en la(s) siguiente(s) colección(ones)
Derechos
L'accés als continguts d'aquesta tesi queda condicionat a l'acceptació de les condicions d'ús establertes per la següent llicència Creative Commons: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/